1. بر او تُخَمه واقع نشده باشد؛ یعنی عادت به روی هم خواری و پرخوری نکرده باشد.
2. قى(استفراغ عمدی) نکرده باشد.
3. اسهال نشده باشد. (چه با مسهل چه به سبب بیماری)
4. بیخوابى نکشیده باشد.
5. در سن کودکی و نوجوانی نباشد.
6. در سن کهنسالی نباشد.
7. بعد از جماع(همبستری) نباشد.
8. بعد از خوردن غذا نباشد مگر اینکه هضم آن پایان یافته باشد(حداقل دو ساعت).
9. در زنان بعد از وقع خونریزی دوران قاعدگی نباشد.
10. بعد از شب بیداری نباشد.
11. در هنگام ضعف بدن نباشد و با ضعف نباشد.
12. زمانی باشد که بدن او نشیط بود و حرکات او متوالى و متوافق بود
13. شدت سردی آب معتدل باشد تا با بستن منافذ پوست را قوى کند و حرارت غریزى را در داخل بدن نگهدارد.
14. بعد از ریاضت و ورزش باشد.
15. پیش از این استحمام ماساژ محکم بگیرد و روغن مالی کند.
16. تا زمانی در آب سرد بماند که نشاط حاصل شود و پیش از واقع شدن لرز بیرون آید.
17. بعد از بیرون آمدن از آب و گذشت زمان کافی (بازگشت حرارت بدن به حالت طبیعی و لباس پوشیدن) غذاى بیشتری نسبت به عادت خود بخورد چرا که هضم او تقویت شده است.
با توجه به نکات فوق متوجه خواهیم شد که اکثر افرادی که بنا به تقلید این کار را انجام می دهند از عوارض این کار غافل هستند.
منبع : www. /post-477.html
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 